ایران فوتبال مارکت_اگر از فوتبال دوستان بپرسید واژه کامبک یا بازگشت به بازی را با چه تصویری به یاد می آورند، قطعا مسابقه بارسلونا و پاریسن ژرمن یکی از گزینه های روزی میز خواهد بود. در فوتبال ایران نیز هستند کامبک هایی که تا سالها در خاطره فوتبال دوستان باقی می مانند. به بهانه کامبک شب گذشته پرسپولیس مقابل استقلال خوزستان، در ادامه مهمترین کامبک های ادوار لیگ برتر را مرور می کنیم.

پاس همدان ٣ - پیکان ٢

فروردین ١٣٨٧ و روزهایی که تیمی مانند پاس همدان همچنان در لیگ برتر حضور داشت، یکی از به یاد ماندنی ترین کامبک های لیگ رقم خورد. در حالی که همدانی ها دو هیچ از حریف تهرانی عقب بودند، موفق شدند با نتیجه سه بر دو، نتیجه را برگردانده و پیروز میدان شوند.

استقلال ٣ - پرسپولیس ٢

اسفند ٨٣ و در یکی از دربی های هیجان انگیز بین سرخابی های پایتخت، در حالی که استقلالی ها ابتدا با گل علیرضا منصوریان از حریف پیش افتاده بودند، با دو گل شیث رضایی و سهراب انتظاری از رقیب سنتی عقب افتادند. این اما پایان ماجرا نبود و محمود فکری و پیروز قربانی با دو ضربه سر، دروازه پرسپولیس را گشودند تا استقلال با یک کامبک به بازی برگردد.

ابومسلم ٣ - برق شیراز ٢

بهمن ٨٣ و در تقابل دو تیم ابومسلم خراسان و برق شیراز، این تیم خراسانی بود که با وجود خوردن دو گل، موفق شد به بازی برگردد تا یکی دیگر از کامبک های به یاد ماندنی لیگ برتر رقم بخورد.

پاس ۴ - شموشک ٢

لیگ برتر در سال ٨٣ را می توان لیگ کامبک نامید. در یکی دیگر از مسابقات این سال در مهر ماه، پاس تهران که سابقه قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا را نیز در کارنامه دارد، در حالی که با گل جواد نکونام از دیگر تیم منحل شده یعنی شموشک پیش افتاده بود، با گل های اسفندیار محسنی و محمد جبارپور، دو بر یک عقب افتاد. ایمان رزاقی اما کار را خیلی زودبه تساوی کشاند و جواد نکونام با شوتی تماشایی گل چهارم پاس و دومین گل خودش در این مسابقه را وارد دروازه شموشک کرد.

پرسپولیس ٣ - استقلال ٢

یکی از به یاد ماندنی ترین دربی ها و یا شاید بتوان گفت کامبک ها در لیگ برتر به سیزدهم بهمن ١٣٩٠ باز می‌گردد؛ جایی که استقلالی ها با گل های میلاد میداوودی و فریدون زندی از رقیب سنتی پیش بودند. پرسپولیس اما که ده نفره نیز شده بود، با یک تعویض طلایی، ایمون زائد را به زمین فرستاد تا ورق به سود سرخپوشان برگردد.

در تاریخ لیگ برتر بارها و بارها شاهد کامبک تیم ها بوده ایم. تیم هایی که گاهی روی کاغذ دست پایین تر را داشته اند اما یک چرخش توپ به سود آنها سرنوشت را تغییر داده است. اصلا کامبک یعنی امید؛ یعنی تا لحظه نواختن سوت پایان جنگیدن؛ یعنی بلند شدن بعد از هر بار زمین خوردن. شاید بی راه نباشد اگر جمله مرحوم دکتر حمیدرضا صدر درباره فوتبال را بارها و بارها مرور کنیم. «فوتبال شبیه زندگی است و زندگی تعداد غم هایش از شادی هایش بیشتر است.»