ایران فوتبال مارکت- «قیصر ژرمنی» نماد تعصب، جنگندگی، مدیریت، تطبیق پذیری، اخلاق نیکو و کلی ویژگی‌های منحصربه‌فرد بود. فوق ستاره درگذشته فوتبال آلمان و جهان، از همان سنین کم با هوش فراوانش نشان می‌داد چقدر در بازی خوانی، ایجاد انگیزه نزد هم تیمی ها، قدرت رهبری در زمین، فرماندهی و حرف اول و آخر را در زمین زدن، ارائه ایده‌های سریع برای تغییر فضا و نتیجه درزمین و ... قابلیت دارد. به همین خاطر بود که وقتی تیم ملی آلمان در جام جهانی ۱۹۷۴ در آخرین بازی دور گروهی اش شکست خورد و همه به «هلموت شوئن»، سرمربی فقید آنزمان «مانشافت» تاختند و عنوان قهرمانی جام را از دست رفته می‌دیدند، بکن باوئر در نقش کاپیتان، تیم را بی سر و صدا «جمع و جور» کرد و عملا «دست راست» شوئن شد تا در نقش «مربی کاذب» سفید پوشان را تا فینال، کسب برد مقابل هلند و در نهایت کسب عنوان قهرمانی جهان هدایت کرد.

زندگینامه پرفراز و نشیب پسر ژرمنی

بکن باوئر در ۱۱ سپتامبر سال ۱۹۴۵ در جنوب شهر مونیخ و در خانواده‌ای کارگری به دنیا آمد. زمانی که تازه ۹ ساله اش شده بود، راهی باشگاه بایرن مونیخ شد و از آن زمان بود که در «جاده درخشش و افتخار» گام برداشت. او از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۷ در ۴۷ بازی برای بایرن توپ زد و ۱۶۰ گل به ثمر رساند. بعد برای مدتی نیز در آمریکا و تیم کاسموس نیویورک بازی کرد و فوتبالش را با هامبورگ به پایان رساند.

افتخارات در قامت بازیکن

در سطح باشگاهی به ۱۳ مقام قهرمانی با بایرن (بوندس لیگا، جام حذفی آلمان، جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا، جام جامداران سابق، جام بین قاره ای) دست یافت.با کاسموس نیز به ۳ مقام قهرمانی لیگ آمریکای شمالی رسید و با هامبورگ نیز یک قهرمانی بوندس لیگا گرفت. در رده ملی در فاصله سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۷ موفق شد در ۱۰۴ بازی برای «مانشافت» ۱۴ گل به ثمر رساند. همراه این تیم به مقام قهرمانی جام جهانی ۱۹۷۴، نایب قهرمانی جهان ۱۹۶۶ و مقام سومی جام جهانی ۱۹۷۰ رسید. حتی فاتح جام ملت‌های ۱۹۷۲ اروپا و نایب قهرمان قاره سبز ۱۹۷۶ شد.

افتخارات به عنوان سرمربی

در قامت مربی او تیم‌های ملی آلمان (۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰) و بایرن مونیخ (۱۹۹۳ تا ۱۹۹۴ و ۱۹۹۶) هدایت کرد و در سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۱ مدیر فنی تیم المپیک مارسی فرانسه بود. به عنوان سرمربی او تیم کشورش را فاتح جام جهانی ۱۹۹۰ کرد و در جام جهانی ۱۹۸۶ مقام نایب قهرمانی را به دست اورد. همینطور با بایرن مونیخ یک مقام قهرمانی بوندس لیگا و جام یوفا را کسب کرد و در نقش مدیر فنی مارسی به سوی یک قهرمانی لیگ لوشامپیونه راهنمایی کرد.

خالق واژه لیبرو

بکن باوئر در سال‌های ابتدایی فوتبالش به عنوان هافبک بازی می‌کرد. او از تکنیک فوق العاده‌ای برخوردار بود و برخلاف اکثر فوتبالیست ها، «سربالا» بازی می‌کرد، دریبل می‌زد، شوت می‌زد، دروازه حریف را فرو می‌ریخت یا پاس گل می‌داد؛ اما چون در عین حال، از توان «پرسینگ» و دفاع قوی برخوردار بود، همینطور به راحتی آب و خوردن و بدون خطا، «تکل» می‌زد، یک خط عقب‌تر برده شد و در قلب دفاع، «فرماندهی» تیمش را به خوبی برعهده گرفت. او در نقش «دفاع آزاد» بار‌ها و بار‌ها به جلو آمد و گلزنی کرد. در واقع اصطلاح «لیبرو» با او ساخته شد. نگاهی به آمار گل‌های بیشمارش، بیانگر توان فوق العاده اش از هدایت تیم از عقب زمین به سمت جلو و حتی گلزنی برای تیمش بود.

فرمانده به تمام معنا

وی از همان جوانی نشان داد که چه قدرت بالایی در فرماندهی تیمش دارد. به همین خاطر در تیم‌های که بازی می‌کرد، «کارگردان» و «فرمانده تیم در زمین» بود و بازوبند کاپیتانی تیمش را به بازو می‌بست. آنقدر این کار و مسئولیت بزرگ را با قدرت، درخشش و کیفیت بالا انجام می‌داد که مطبوعات کشورش خیلی زود به او لقب «قیصر» (امپراتور) و در مراحل دیگر زندگی، نیز همین ویژگی را کاملا آشکار کرد. این مرد بزرگ و فراموش نشدنی در تاریخ فوتبال جهان، همان قابلیت «مدیریت» و «فرماندهی» با اقتدار را در دوران مربیگری‌اش ادامه داد و توانست با استفاده از خصوصیات فنی بالای ستارگانی همچون ماتئوس، برمه، کلینزمان، فولر، ریدله، لیت بارسکی، هسلر، اوگن تالر و ... با ارائه فوتبالی رو به جلو و پرشور تیم کشورش را به مقام نخست جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا برساند.

هیچ علاقه‌مندی به فوتبال از یاد نخواهد برد که او چگونه در بازی جام جهانی ۱۹۷۰ برابر ایتالیا با «کتف شکسته» به خاطر عشق و تعصب زیاد به کشورش، بازی کرد و نامش را در تاریخ برای ابد به عنوان یک سمبل تعصب ثبت کرد.

خداحافظی تلخ با مثلث طلایی

در یکی، دو دهه اخیر فوتبال جهان تحت تاثیر نام دو فوق ستاره همچون «لیونل مسی» و «کریستیانو رونالدو» بوده است.قبل‌تر از این دو نیز علاقمندان دنیای توپ گرد از حرکات اعجاب انگیز و باورنکردنی «دیگو مارادونا» فقید حیرت می‌کردند اما چند دهه قبل همه چیز دنیای فوتبال تحت تاثیر سه فوق ستاره همچون «کرایف، پله، بکن باوئر» بود. این سه سوپراستار هلندی، برزیلی و آلمانی حتی در تیم کاسموس نیویورک با هم همبازی شدند. آن‌ها هرچند از گذشته با هم رفیق بودند، اما در این تیم و در کنار هم بیشتر با خصوصیات ممتاز و بیشمار اخلاقی هم آشنا شده و صمیمت مثال زدنی پیدا کردند.

زمانی که ۸ سال قبل کرایف فوت کرد، اولین ضلع آن مثلث طلایی با جهان مادی بدرود حیات گفت و پله و بکن باوئر به خاطرش اشک ریختند. وقتی در سال ۲۰۲۲ پله به خاطر بیماری درگذشت، تنها ضلع بازمانده «قیصر» بود که او نیز متاسفانه درگذشت.

پیشنهاد تغییر نام ورزشگاه بایرن مونیخ

اوتمار هیستفلد واکنش متفاوت‌تری از بقیه داشت. او پس از ابراز تاسف از درگذشت بکن باوئر، اعلام کرد که بهتر است نام آلیانز آرنا، ورزشگاه خانگی بایرن مونیخ، به فرانتس بکن باوئر تغییر کند. او گفت:«بکن باوئر به همراه گرد مولر، اولی هوینس، کارل هاینس رومنیگه و چند نفر دیگر به ساخت باشگاه بایرن کمک کرد. به همین دلیل است که اگر نام آلیانز آرنا به «فرانتس بکن‌ باوئر آرنا» تغییر کند بهتر است. او بهترین بازیکن تمام دوران است، زیرا او هر چیزی که یک فرد در فوتبال می‌تواند کسب کند، به دست آورد. قهرمانی جهان با آلمان به‌عنوان بازیکنی در سطح جهانی و سپس به‌عنوان مربی. او در همه جا مورد قدردانی قرار گرفت و همچنین بسیار فرد محترمی بود. فوتبال آلمان و باشگاه بایرن باید به بهترین شکل ممکن از او قدردانی کنند تا نام او برای همیشه در یادها ماندگار شود.

واکنش‌ها به درگذشت اسطوره آلمانی

پس از مرگ بکن باوئر واکنش‌های زیادی را از سوی اهالی فوتبال به این اتفاق غم‌انگیز شاهد بودیم. بسیاری مرگ او را از مهم‌ترین اتفاقات فوتبالی چند ماه اخیر نامیدند.

لوتهار ماتئوس، کاپیتان اسبق آلمان:

شوک عمیقی است با وجودی که می‌دانستم فرانتس حال خوبی ندارد. مرگ او ضایعه‌ای بزرگ برای فوتبال و برای کل آلمان است. او یکی از بهترین‌های تاریخ فوتبال در زمین و خارج از زمین بوده است.

رودی فولر (مهاجم سابق و مدیر ورزشی تیم آلمان):

بسیار غمگین هشتم. به نظر من با بکن باوئر، فوتبال آلمان بزرگترین شخصیت خود را از دست داد. او نماد فوتبال کشور و جهان بود.

برند نوین دورف (رئیس فدراسیون فوتبال آلمان):

مرگ فرانتس بکن باوئر یک نقطه عطف واقعی است. همه ما با احترام و سپاس فراوان به کار‌های زندگی او نگاه می‌کنیم. با او یک فوتبالیست منحصر بفرد و یک اسطوره دوست داشتنی را از دست داده ایم.

یولیان ناگلسمان (سرمربی تیم آلمان):

او وارد هر اتاقی که می‌شد، باعث نور و روشنایی بود. به درستی عنوان مظهر «نور و روشنایی فوتبال آلمان» را به خود اختصاص داد. سپاسگزار و افتخار می‌کنم که توانستم او را بشناسم و از او به نیکی یاد خواهم کرد.

توماس مولر (مهاجم بایرن و آلمان):

یکی از بزرگترین فوتبالیست‌های تاریخ متاسفانه ما را ترک کرد. اسوده بخواب قیصر فرانتس. هرگز کار‌های که برای آلمان انجام دادی را فراموش نخواهیم کرد.

-اولاف شولتس (صدراعظم آلمان):

قهرمان جهان به عنوان بازیکن و مربی. فرانتس بکن باوئر به معنای واقعی یک قیصر بود. ما دلتنگ او خواهیم شد.

-فرانک والتر اشتاین مایر (رئیس جمهور آلمان):

هیچکس به اندازه فرانتس بکن باوئر بر فوتبال آلمان تاثیرنگذاشته است. او یک استثنا بود، کلمه لیبرو برای او ساخته شد.

-گری لینه کر (مهاجم اسبق انگلیس):

از شنیدن خبر فوت بکن باوئر بسیار متاسف شدم. او یکی از بزرگان به تمام معنای ورزش ما بود. قیصر با وجه‌ترین فوتبالیست بودی که با ظرافت و جذابیت همه افتخارات را کسب کرد. در آرامش بخوابید.

-هری کین (مهاجم انگلیس و بایرن مونیخ):

از فوت فرانتس بکن باوئر واقعا متاسفم. حالا که در این باشگاه بزرگ توپ می‌زنم، به طور کامل به عظمت بکن باوئر بهتر پی می‌برم. روحش شاد.

-جیانی اینفانتینو (رئیس فیفا):

فرانتس بکن باوئر اسطوره فوتبال آلمان و جهان است. قیصر انسانی بزرگ، دوست خوب فوتبال و یک قهرمان و به معنای واقعی اسطوره بود. باید بگویم هیچوقت او را فراموش نمی‌کنیم. فرانتس عزیز بابت همه زحماتی کشیدی، از تو ممنونم.

منچستریونایتد با انتشار تصویری از فرانتس بکن باوئر و سر بابی چارلتون، دو اسطوره فقید فوتبال: رقبای داخل زمین، دارای احترام ابدی و حال هر دو در آرامش

خصوصیات «قیصر فرانتس» بیشمار بود. او در زمین و خارج از زمین، نظیر نداشت. در فوتبال کشوری که در تاریخ همواره نماد تعصب و جنگندگی تا آخرین ثانیه معروف بوده، بکن باوئر مرد شماره یک تاریخ این کشور بود.