ایران فوتبال مارکت_از دسته اول تا لیگ برتر
از روزی که نادر دست نشان صنعت نفت را به لیگ برتر آورد، ٨ سال می گذرد. در این بازه زمانی اما تیم نفتی که به واسطه وابستگی به صنعت نفت ایران می بایست اوضاع خوبی داشته باشد، با انواع مشکلات دست و پنجه نرم کرد. از بی پولی تا اعتصاب بازیکنان؛ از نیمکت همواره داغ تا مدیرانی که تنها برای دیده شدن نام صنعت را بر زبان می آوردند.
صنعت اما برای مردم آبادان یعنی همه چیز؛ آبی و قرمز در این شهر رنگ می بازند وقتی زردهای صنعت نفت پا به میدان می گذارند. معجزه فصل گذشته برای آبادانی ها در این فصل اتفاق نیافتاد تا در فاصله یک هفته مانده به پایان لیگ، آنها اولین تیم سقوط کرده باشند؛ سقوطی تلخ که بعید است هواداران سایر تیم ها را نیز غمگین نکرده باشد.
عبدالله ویسی، سهراب بختیاری زاده و فراز کمالوند هم چاره کار تیمی نشدند که مشکلاتش ریشه در مدیریت این تیم دارد. البته در فصل بیست و سوم شاهد افت کیفیت تیم های خوزستانی دیگری هم بودیم. تیم های ریشه داری همچون استقلال خوزستان و فولاد که نبودشان می تواند لیگ را از تب و تاب بیاندازد.
سندوم بی قرار تیم های نفتی
در سال‌های اخیر اما تیم های نفتی چند صباحی در لیگ حاضر بودند اما خیلی زود به دسته پایین تر سقوط کردند. از نفت مسجد سلیمان تا نفت تهران تیم هایی بودند که برای دوره ای در لیگ برتر حاضر بودند اما خیلی زود باز هم راهی لیگ های پایین تر شدند. در اینکه فوتبال در خوزستان و دیگر شهرهای جنوبی ایران همواره جریان داشته، هیج شکی نیست؛ اما اینکه در چند سال اخیر تیم های جنوبی و به خصوص نفتی کمتر موفق ظاهر شدند، سوالی است که باید پاسخ آن را در بخش های مدیریتی جستجو کرد.
صنعت اما سقوط کرد تا لیگ برتر از شعار "آبادان برزیلته" محروم بماند. صنعت سقوط کرد تا استعدادهای ناب آبادانی برای دیده شدن، کمی بیشتر منتظر بمانند. صنعت سقوط کرد تا این نکته که فوتبال حرفه ای شده است و غیرت به تنهایی جوابگو نیست، بیشتر ثابت شود. صنعت سقوط کرد اما مردم آبادان تا زمان حضور دوباره تیم شان در لیگ برتر کنار این تیم خواهند ایستاد تا باری دیگر لیگ برتر هم یک برزیل داشته باشد.